«Είχαν χάσει οριστικά τα νιάτα τους, τι άλλο νόημα είχε πια η ζωή τους;» (σ. 35).
Τρεις νουβέλες, οι οποίες περιγράφουν αδρά την πολύπλοκη ανθρώπινη φύση και τα δύσβατα μονοπάτια της ανθρώπινης κατάστασης. Στη «Θνητή ζωή» παρακολουθούμε την ιστορία δύο κοριτσιών που έχουν μεγαλώσει με την εξιδανίκευση του παρελθόντος, τις αυταπάτες και τα φαντάσματα της οικογένειάς τους. Παλεύουν να πραγματοποιήσουν τις δικές τους επιθυμίες, κόντρα στις επιταγές της εποχής για τη στερεοτυπική θέση της γυναίκας. Στο αριστουργηματικό «Μεσημεριανό κρασί» σε μια φάρμα καταφτάνει ένας μυστηριώδης άντρας με φυσαρμόνικα, αλλάζοντας για πάντα τη ζωή των ιδιοκτητών. Στην τρίτη ιστορία, την ομώνυμη της συλλογής, μια νεαρή δημοσιογράφος ερωτεύεται εν μέσω πολέμου και ξεσπάσματος της πανδημίας της ισπανικής γρίπης.
Οι τρεις ιστορίες της Αμερικανίδας συγγραφέως εκδόθηκαν το 1939 και περιλήφθηκαν το 1965 στη συγκεντρωτική έκδοση των διηγημάτων της που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ και τo Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Με λεπτές και ευαίσθητες διακυμάνσεις και αποχρώσεις, η Πόρτερ αναλύει -χωρίς συναισθηματισμούς- μείζονα θέματα: τον αγώνα της γυναίκας για τη διεκδίκηση μιας θέσης στην κοινωνία, τη δικαιοσύνη, την ενοχή και την αθωότητα με αναφορές στην αρχαία ελληνική τραγωδία. Παράλληλα, παραδίδει μερικές από τις καλύτερες λογοτεχνικές σελίδες για την περιγραφή της ισπανικής γρίπης, αντανάκλαση των δικών της προσωπικών βιωμάτων από την επιδημία.
«Κοίτα, είπε στον εαυτό της, εκεί είναι, αυτός είναι ο θάνατος και δεν υπάρχει τίποτα να φοβάσαι. Δεν μπορούσε να συναινέσει όμως, εξακολουθούσε να τραβιέται και να κολλάει με όλη τη δύναμη πάνω στον γρανιτένιο τοίχο που ήταν το παιδικό της όνειρο της ασφάλειας, ανασαίνοντας αργά από φόβο να μη σπαταλήσει αναπνοή, λέγοντας απεγνωσμένα Κοίτα, κοίτα, μη φοβάσαι, δεν είναι τίποτα, είναι μονάχα η αιωνιότητα» (σ. 270).
Το «Χλωμό άλογο, χλωμός αναβάτης» της Κάθριν Αν Πόρτερ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος σε μετάφραση Έφης Τσιρώνη.
Κώστας Μοστράτος
