«Αλλά αν έμαθα κάτι, τελικά, απ’ αυτή την ιστορία, είναι ότι δεν αφορά εμένα και το τι καταλαβαίνω εγώ. Αφορά το να αφήνεις τους ανθρώπους να είναι αυτό που είναι. Και το να είσαι αυτός που είσαι δεν θα ’πρεπε να είναι η θανατική σου καταδίκη, ρε γαμώτο» (σσ. 382-383).
Μπορεί μια περιπέτεια καταιγιστικής δράσης και πλοκής να είναι παράλληλα ένα συναρπαστικό ψυχογράφημα, αποτύπωμα της σύγχρονης κοινωνίας; Ο Αφροαμερικανός Αϊζέια και ο λευκός σύζυγός του Ντέρεκ βρίσκονται άγρια δολοφονημένοι έξω από μια κυριλάτη κάβα του Ρίτσμοντ. Οι πατεράδες τους, Άικ και Μπάντι Λι, χρόνια αποξενωμένοι από τα παιδιά τους λόγω ακριβώς των σεξουαλικών προτιμήσεων τους, αποφασίζουν να αναζητήσουν μόνοι τους δικαιοσύνη, να βρουν τους ενόχους, ως μια ύστατη πράξη συγχώρεσης των εαυτών τους. Τα πραγματικά συναισθήματα, ο αβυσσαλέος πόνος και η αγάπη άνευ όρων, θα βγουν στην επιφάνεια.
Ο Αφροαμερικανός συγγραφέας Σον Α. Κόσμπι γνωρίζει εκ των έσω τι σημαίνει να ζεις χωρίς προνόμια. Μεγαλωμένος σε πενιχρές συνθήκες στην καρδιά του Αμερικανικού Νότου, λάτρευε από μικρός τον κόσμο των βιβλίων, χωρίς να έχει την οικονομική δυνατότητα να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Σ’ αυτό το τρίτο μυθιστόρημά του, περιγράφει μια βίαιη ιστορία εκδίκησης και ταυτόχρονα μια απεγνωσμένη αναγνώριση αποδοχής της διαφορετικότητας με ήρωες δύο απελπισμένους χαρακτήρες στο περιθώριο της κοινωνίας. Και, κυρίως, ο συγγραφέας καταλήγει σε μια δυνατή κραυγή για την ανάγκη ο καθένας να είναι ο εαυτός του, στο σύντομο πέρασμα όλων μας από έναν άγριο, αποξενωμένο κόσμο.
«Αυτό ήταν το θέμα με τη βία. Όταν πας γυρεύοντάς την, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να μην τη βρεις. Απλώς δεν θα γίνει σε στιγμή δικής σου επιλογής. Θα εμφανιστεί από το πουθενά και θα πιτσιλίσει τα όμορφα, καθαρά παπούτσια σου προτού καλά καλά το καταλάβεις. Το θέμα είναι ότι, αν την κυνηγήσεις αρκετά, συνειδητοποιείς ότι ποτέ δεν είσαι πραγματικά έτοιμος γι’ αυτήν» (σ. 165).
Το μυθιστόρημα «Δάκρυα ξυράφι» του Σον Α. Κόσμπι κυκλοφορεί από τη σειρά Aldina των εκδόσεων Gutenberg σε μετάφραση Κίκας Κραμβουσάνου.
Κώστας Μοστράτος
