Ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι ένας πολυτάλαντος καλλιτέχνης, με άπειρες επαγγελματικές επιτυχίες στο ενεργητικό του και πάνω από όλα, ένας άνθρωπος που δεν κρύβει τα λόγια του.
Έχοντας δώσει πολλές μάχες, προσωπικές και …όχι μόνο, κόντρα στον αποκλεισμό και στις διακρίσεις, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από το αφιέρωμα του Αθήνα 9.84 στη Διεθνή Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας, Τρανσφοβίας και Ιντερφοβίας.
Συζητώντας με την Μαργαρίτα Μυτιληναίου στον ραδιοφωνικό αέρα του σταθμού της πόλης, μίλησε ανοιχτά, όπως άλλωστε το συνηθίζει, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, εντυπωσιακή αξιοπρέπεια και τετράγωνη λογική για όλα εκείνα που τον πληγώνουν, εκείνα που τον κάνουν πιο δυνατό και κυρίως για όλα όσο πρέπει να γίνουν για την lesbian, gay, bi, intersex, queer και trans κοινότητα ώστε να πάψει να αντιμετωπίζει δυσκολίες και εμπόδια στην καθημερινότητά της, να μην φοβάται τις συνέπειες και να μην κρύβει την αλήθεια σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
«Το ιδανικό θα ήταν να μπορούσαμε να είμαστε αλληλέγγυοι μεταξύ μας και να μην υπάρχει η ομοφοβία. Δεν ξέρω καν αν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον συγκεκριμένο όρο. Νομίζω ότι δεν σε φοβούνται καθόλου επειδή μπορεί να είσαι ομοφυλόφιλος ή trans, το αντίθετο συμβαίνει. Δεν σε υπολογίζουν. Δεν σε αντιμετωπίζουν ως ίσο, σε βλέπουν σαν κάτι πολύ μικρότερο», είπε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στον προσωπικό του αγώνα, έκανε λόγο για μια διαδικασία που δεν σταματάει ποτέ: «Σαφώς και έχω αντιμετωπίσει διακρίσεις. Πρόκειται για μια κατάσταση που τελειώνει όταν αποφασίσεις εσύ ο ίδιος να την τελειώσεις και μάλιστα δυναμικά και παράλληλα, μέσα από αυτή, να βοηθήσεις και άλλους ανθρώπους. Νιώθω ότι αυτό που κάνω τα τελευταία δύο χρόνια και ειδικά από τη στιγμή που βγήκα και μίλησα ξεκάθαρα για εμένα, αυτό με απελευθέρωσε και πλέον μπορώ να λέω περισσότερα πράγματα που θα βοηθήσουν κι άλλους συνανθρώπους μου».
Σχετικά με τη νέα του σειρά «Σέρρες», σημείωσε ότι στόχος είναι να αλλάξει τις ισορροπίες μέσα στην ελληνική οικογένεια.
«Η ομοφοβία και η τρανσφοβία αντιμετωπίζονται πρώτα μέσα από το ίδιο το σπίτι. Αν ένα σπίτι που έχει ΛΟΑΤΚΙ παιδί οχυρωθεί απέναντι στους επικίνδυνους που βρίσκονται έξω από αυτό, τότε εκείνο δεν θα πάθει τίποτα. Κυρίως οι γονείς πρέπει να προστατεύσουν και να ενδυναμώσουν τα παιδιά τους, να τα υποστηρίξουν και να οπλίσουν με θάρρος και αυτοπεποίθηση», ανέφερε.
Σε μια προσωπική και γεμάτη συναίσθημα εξομολόγηση, περιέγραψε πώς η δική του οικογένεια, με τη στάση που τήρησε, του έδωσε το «πράσινο φως» και να βγει και να μιλήσει.
«Θα μπορούσα να έχω μιλήσει πολύ νωρίτερα αλλά δεν ήθελα να βάλω τους γονείς μου σε μπελάδες και επειδή ζουν μακριά από την Αθήνα, σε περίπτωση που κάτι συνέβαινε δεν θα μπορούσα να αντιδράσω. Είχα πει κάποτε στη μητέρα μου ότι θα μπορούσα να έχω κάνει περισσότερα πράγματα αλλά με σταματούσε η σκέψη του τι θα γίνει με τους γονείς μου. Και εκείνη, χωρίς να διστάσει , μου είπε ”να πεις και να κάνεις ότι θέλεις, αυτό που έχεις στην καρδιά σου, άσε μας εμάς”. Τότε βγήκα και μίλησα πολύ ανοιχτά για τα πάντα. Πλέον είναι πολύ περήφανοι για εμένα και μάλιστα κάνουν τον δικό τους ακτιβισμό στις Σέρρες».
Άλλωστε, όπως είπε «πάντοτε έρχεται η στιγμή που τα πράγματα αλλάζουν και δεν πρέπει να σταματήσουμε να προσπαθούμε».
Για την πανελλήνια καμπάνια «Πες το ναι!» σε σενάριο δικό του, που διεκδικεί το δικαίωμα στον γάμο και στην τεκνοθεσία για τα ζευγάρια της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας μέσα από ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο, επισήμανε ότι η νομοθεσία δεν μπορεί να λειτουργήσει από μόνη της.
«Το θέμα δεν είναι μόνο να πούμε το “ναι” και να γίνει πράξη ο πολιτικός γάμος. Τι νόημα έχει αν παντρευτεί κάποιος και μετά δε μπορεί να βγει έξω με το σύντροφό του επειδή κινδυνεύει να τον προπηλακίσουν ή να τον χτυπήσουν; Το θέμα είναι να σταματήσουν οι ομοφοβικές επιθέσεις. Να καταλάβει εκείνος που τις κάνει ότι δεν έχει το δικαίωμα κι αν δεν το καταλαβαίνει, εμείς πρέπει να είμαστε δυνατοί και έτοιμοι να αμυνθούμε, όχι να επιτεθούμε. Να μη σκύβουμε το κεφάλι. Πρέπει να υπάρξει εκπαίδευση η οποία ξεκινάει μέσα από το σπίτι του κάθε παιδιού και από το σχολείο. Είναι κρίμα να χάνονται παιδιά, να αυτοκτονούν επειδή ορισμένοι γονείς δεν έκατσαν να τους εξηγήσουν κάποια πράγματα».
Κλείνοντας, δεν θα μπορούσε να μη σχολιάσει τις αντιδράσεις μερίδας του κοινού που προκάλεσε η απάντηση που έδωσε σε ομοφοβικό σχόλιο που δέχτηκε κατά την παρουσίαση του 66ου διαγωνισμού της Eurovision στο Τορίνο όταν είπε «κάποιος μου έγραψε ότι είμαι κακιά αδερφή. Αδερφή είμαι, αλλά είμαι καλή. Κι όμορφη και έξυπνη και επιτυχημένη. Και μη σοκάρεστε, αυτά πρέπει να τα συζητάμε και να τα συζητάμε ανοιχτά».
Απαντώντας μέσω του σταθμού της πόλης, αυτή τη φορά σε σχόλιο στα social media ότι «εγώ πληρώνω την ΕΡΤ και δεν θα ήθελα να ακούγονται τέτοια πράγματα στο εθνικό κανάλι», ο Γιώργος Καπουτζίδης ήταν καταιγιστικός: «Αυτό που έκανα ήταν μια επανοικειοποίηση. Μια πληθυσμιακή ομάδα παίρνει τις μειωτικές, προσβλητικές λέξεις που λένε εναντίον της οι άλλοι, τις οικειοποιείται, τις χρησιμοποιεί η ίδια, τις βάζει η ίδια στο δικό της λεξιλόγιο και έτσι ο μειωτικός χαρακτήρας των κακοποιητικών λέξεων φθίνει. Επομένως, θα έλεγα στον κύριο ο οποίος στεναχωριέται που πληρώνει την ΕΡΤ, να μου κάνει τη χάρη να δώσει άλλα 15 ευρώ να αγοράσει ένα βιβλίο μπας και ”ξεστραβωθεί”, μάθει τι σημαίνει επανοικειοποίηση ώστε να μπορεί μετά να παρακολουθεί πιο άνετα περισσότερα προγράμματα».
