«Εσύ που με ακούς, αν έχεις βιώσει οποιοδήποτε σημάδι κακοποίησης, να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος ή μόνη. Υπάρχουν τρόποι να μιλήσεις και άνθρωποι που μπορούν να σε βοηθήσουν. Μην κουβαλήσεις μόνος ή μόνη αυτό το βάρος. Πλέον δεν φοβόμαστε να μιλήσουμε».
Το μήνυμά της, μέσω του Αθήνα 9.84, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, σχεδόν ένα χρόνο μετά τις καταγγελίες της για σεξουαλική κακοποίηση από υψηλόβαθμο παράγοντα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, ηχηρό και ξεκάθαρο.
Η Ολυμπιονίκης και ψυχολόγος Σοφία Μπεκατώρου η οποία με το θάρρος της πυροδότησε μια σειρά καταγγελιών και αποκαλύψεων περί σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης και στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσει το κίνημα #metoo στην Ελλάδα, στη συνομιλία της με την Ελεωνόρα Ορφανίδου, έκανε έναν απολογισμό των όσων βίωσε και μίλησε για τις επιπτώσεις που είχαν στην ψυχή της οι αποκαλύψεις στις οποίες προέβη.
«Είμαι συγκινημένη που συνειδητοποιώ ότι μετά από ένα χρόνο έχουν γίνει πολλά πράγματα. Έζησα την ανταπόκριση της ελληνικής κοινωνίας, τη στήριξη όλων των κομμάτων, της Προέδρου της Δημοκρατίας, που ήταν πολύ σημαντικό για εμένα, και φυσικά, του κόσμου. Το γεγονός ότι με πίστεψαν, δημιούργησε αυτό το τσουνάμι το οποίο συνέβαλε στο να απελευθερωθούν πάρα πολλές γυναίκες και να μπορέσουν να μιλήσουν».
Αυτό το πρωτοφανές κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης, της έδωσε την ώθηση όχι μόνο να αποκαλύψει αλλά και να διαχειριστεί την τραυματική της εμπειρία.
«Δεν ένιωσα ότι ήμουν μόνη. Από τη στιγμή που βγήκα και μίλησα δημόσια, είχα μεγάλη στήριξη από ανθρώπους που δεν τους γνώριζα. Υπήρξε τεράστια κινητοποίηση από το χώρο του θεάτρου όπου έγινε ένα πολύ μεγάλο ξεκαθάρισμα αλλά και από εργαζόμενες από πολύ διαφορετικούς χώρους. Το #metoo δεν υπάρχει ως θεσμική οντότητα. Όμως, έχουμε ενώσει τις δυνάμεις μας με πολλούς ανθρώπους, με ηθοποιούς όπως η Ζέτα Δούκα και επίσης με νομικούς, εκπαιδευτικούς, με ΜΚΟ που έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα της κακοποίησης. Όταν ενώνουμε τις φωνές μας, ο αντίκτυπος είναι μεγαλύτερος».
Για εκείνη, ο αθλητισμός ήταν η δική της σανίδα σωτηρίας όταν βρήκε το σθένος να εξομολογηθεί την κακοποίηση που υπέστη.
«Η ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό, με βοήθησε να σταθώ στα πόδια μου, να μπορέσω να εστιάσω στις δυνατότητές μου και να αποκτήσω αυτοπεποίθηση για να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν δεν είχα αυτή τη διέξοδο».
Παρόλα αυτά, όπως είπε, στο χώρο του αθλητισμού, δεν έχουν γίνει ακόμη οι απαραίτητες τομές προκειμένου να ξεκαθαρίσει το τοπίο, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να υπάρξουν κοινωνικές αλλαγές και να δημιουργηθούν εκείνες οι δομές που θα βοηθήσουν τα θύματα να δικαιωθούν και να μπορέσουν να επανενταχθούν στην κοινωνία.
«Δυστυχώς, στον αθλητισμό έχουμε μάθει να συνδέουμε την κακοποίηση με την επίδοση. Δεν αντιλαμβανόμαστε τη σημασία του να έχουμε καθαρό αθλητισμό και κυρίως υγιείς αθλητές. Πρέπει να αναρωτηθούμε αν θέλουμε απλά επιτυχίες ή σωστούς ανθρώπους που φτάνουν σε επιτυχίες».
Πρωτίστως, όμως, όπως είπε, οφείλουμε να διδάξουμε στα νέα παιδιά να μη λειτουργούν με βάση τα στερεότυπα μιας πατριαρχικής κοινωνίας, για να μπορέσουμε να βελτιώσουμε τον τρόπο που ζούμε ως κοινωνικό σύνολο, να είμαστε πιο υποστηρικτικοί ο ένας με τον άλλον και ταυτόχρονα, αντίθετοι στην έμφυλη βία.
Αναφερόμενη στη δυσπιστία που υπάρχει σε μερίδα της κοινωνίας σχετικά με τον όρο γυναικοκτονία, επισήμανε: «Η ίδια η ζωή, μας δείχνει ότι είναι απαραίτητο να τον αναγνωρίσουμε ως όρο, γιατί είναι κάτι που συμβαίνει και αν δε λάβουμε τα μέτρα μας, το να είσαι γυναίκα μπορεί να αποτελεί απλά και μόνο το κίνητρο για να σε σκοτώσει κάποιος. Δεν είμαστε μια κοινωνία με ίσα δικαιώματα, μια συμπεριληπτική κοινωνία».
Τέλος, σχολιάζοντας τις πρόσφατες δηλώσεις του Λευτέρη Πετρούνια για το ελληνικό #metoo που ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων, η Σοφία Μπεκατώρου ήταν για μια ακόμη φορά κατηγορηματική.
«Δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνη η άποψή του. Χρειάζεται τεράστια δύναμη για να μιλήσει ένα θύμα. Δεν πρέπει να είναι προαπαιτούμενο να έχεις κάποια μετάλλια. Είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αυτό ακριβώς προσπαθούμε να κάνουμε με το #metoo, να δώσουμε φωνή σε όλους τους ανθρώπους, όχι σε αυτούς που αποτελούν την ελίτ, είναι καταξιωμένοι ή βρίσκονται μπροστά στις κάμερες».
