Άρθρο Ανδρέα Λοβέρδου σήμερα στην εφημερίδα «Τα Νέα» με φόντο τις τελευταίες εξελίξεις στην υπόθεση Novartis και τις καταγγελίες της Ελένης Τουλουπάκη.
«Τι απαντώ τώρα στους σκευωρούς της Novartis
Όταν η πραγματικότητα και τα γεγονότα είναι αμείλικτα,τότε ο πνιγμένος προσπαθεί να πιαστεί απ΄τα μαλλιά του. Αυτή η διαπίστωση είναι παγκοίνως παραδεκτή, φαίνεται, όμως, όχι και από εκείνους που εξύφαναν και εκτέλεσαν τη σκευωρία Νοβάρτις, οι οποίοι βρίσκονται σε πανικό και κατά κυριολεξία τρέμουν τη νομοτέλεια Ύβρις-Άτις-Νέμεσις-Τείσις.
Εξηγήσεις δεν χρειάζονται, αρκεί η καταγραφή των πραγματικών περιστατικών: στις 25 Μάϊου του 2017 η εισαγγελέας διαφθοράς Τουλουπάκη λαμβάνει ένα έγγραφοαπό το FBI που ξεκαθαρίζει ρητώς από την αρχή ότι δεν είναι απόρρητο και δεν αποτελεί έκθεση των αμερικανικών αρχών,αλλά διαβίβαση καταθέσεων προστατευόμενων μαρτύρων στις ΗΠΑ. Το συγκεκριμένο έγγραφο περιέχει όλα τα ονόματα και το δικό μου. Από τότε και για δύο χρόνια η τύχη αυτού του εγγράφου αγνοείται. Το 2019 μέλη της «Προανακριτικής» ζητούν από την εισαγγελέα διαφθοράς να διαβιβάσει τα έγγραφα του FBI στην Βουλή, αλλά εκείνη αρνείται πεισματικά, με την αιτιολογία ότι δήθεν είναι απόρρητα. Αγνοεί μάλιστα επιδεικτικά στη συνέχεια και τον Αντεισαγγελέα ΑΠ Ε.Ζαχαρή που εγγράφως στις 17 Φεβρουαρίου 2017 της γνωρίζει ότι «ουδεμία απαγόρευση τίθεται, ουδεμία υπηρεσία δικαιούται να θέτει περιορισμούς στη ποινική διαδικασία» και ότι «επιβάλλεται να αποστείλει στην Προανακριτική κάθε κρίσιμο έγγραφο, το οποίο συντελεί στην ανακάλυψη της αλήθειας». Δέκα μέρες μετά στις 27 Φεβρουαρίου 2020 αυτό το έγγραφο φθάνει από ανώνυμο αποστολέα στο γραφείο μου και αμέσως το αποστέλλω στην «Προανακριτική» της Βουλής και τον Άρειο Πάγο. Το έγγραφο ήταν μεταφρασμένο και ανέγραφε το όνομά μου καθώς και όλα τα ονόματα. Στις 23 Απριλίου 2020 σε σημείωμά μου προς την Ανακρίτρια Μ.Μπόζνου που ερευνούσε την υπόθεσή μου επισυνάπτω το έγγραφο της 25ηςΜαΐου, στο οποίο αναγράφεται το όνομά μου. Τον Ιούνιο του 2020 ο εν ενεργεία Αντεισαγγελέας ΑΠ Ι.Αγγελής στέλνει το συγκεκριμένο έγγραφο μαζί και με άλλα τα έγγραφα του FBI προς την εισαγγελία διαφθοράς στην Βουλή. Αυτονοήτως το όνομά μου αναγράφεται στο έγγραφο. Εκείνη μάλιστα την περίοδο ο φιλοσυριζαϊκός Τύπος εκσφενδόνισε τόνους λάσπης προς το πρόσωπό μου βαφτίζοντας το περιεχόμενο του εγγράφου ως έκθεση του FBI ενώ προέκυπτεπεντακάθαρα ότι ήταν διαβίβαση καταθέσεων. Στις 6 Απριλίου 2022, μόλις πριν δύο μήνες δηλαδή, το ίδιο έγγραφο με όλα τα ονόματα το επισυνάπτω σε υπόμνημά μου προς την Ανακρίτρια Γ. Ιωαννίδου.
Αυτή είναι η πορεία του εγγράφου που αναφέρεται το όνομά μου. Υπάρχει στη δικογραφία της Προανακριτικής, υπάρχει στον Άρειο Πάγο, υπάρχει και στη δική μου δικογραφία. Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί το γελοίο ότι το όνομά μου δεν υπάρχει. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει αβίαστα. Παράλληλα, όμως, προκύπτουν και ερωτήματα. Στο ερώτημα τι ακριβώς συμβαίνει στη συγκεκριμένη μετάφραση, για την οποία σήμερα ο λόγος, μόνοι αρμόδιοι να απαντήσουν είναι το Υπουργείο Εξωτερικών και η μεταφράστρια τουεγγράφου. Στα υπόλοιπα ερωτήματα, όμως, τις απαντήσεις οφείλουν να δώσουν οι σκευωροί, οι οποίοι, τώρα που το τέλος σε αυτή τη δυσώδη υπόθεση πλησιάζει, μέσα από τους τελευταίους τους σπασμούς και με καθημερινή παρουσία και δηλώσεις σε συγκεκριμένα ΜΜΕ παίζουν τα ρέστα της συμμορίας.
Αφού, λοιπόν, πέρα από κάθε αμφισβήτηση το έγγραφο αυτό υπάρχει πολλές φορές στη δικογραφία με όλα τα ονόματα, γιατί επιμένουν στο ψέμα ότι επιχειρείται να σβηστεί το όνομά μου; Ο ίδιος το έχω δώσει. Θα είχα όφελος,εάν παραλειπόταν το όνομά μου; Κανένα. Ακριβώς αυτή η αναφορά από τον προστατευόμενο μάρτυρα στις ΗΠΑ επιβάλλει την άρση της κουκούλας του ίδιου ανθρώπου που ψευδομαρτύρησε και μάλιστα παρανόμως στην Ελλάδα. Γιατί η εισαγγελέας διαφθοράς Τουλουπάκη δεν έδωσε ποτέ το έγγραφο ως όφειλε και μάλιστα στη μετάφραση που έκαναν τότε δεν έγραψαν ποτέ την ένδειξη αδιαβάθμητο; Γιατί αυτό θα σήμαινε και την αποκάλυψη της σκευωρίας που στηρίχθηκε αποκλειστικά στις ψευδοκαταθέσειςκουκολοφόρων στην Ελλάδα. Το έγγραφο αποκάλυπτε ότι οι ίδιοι είχαν καταθέσει και στις ΗΠΑ αποβλέποντας σε χρηματικό όφελος και ως εκ τούτου δεν δικαιούνταν προστασίας στη χώρας μας. Η κουκούλα, όμως, ήταν προϋπόθεση, γιατί αλλιώς ποιος θα τολμούσε να πει τέτοια τερατώδη ψέμματα με όνομα και επώνυμο έχοντας εν γνώση του τις συνέπειες του νόμου. Τελευταίο, πλην κρίσιμο,ερώτημα είναι γιατί το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ γνωρίζει όλα τα παραπάνω, επιμένει να εστιάζει στο πρόσωπό μου πετώντας λάσπη. Προφανώς γιατί θέλει να σωθούν οι ένοχοι της σκευωρίας. Προφανώς γιατί ελπίζει σε ένα θαύμα, την καθυστέρηση της εκδίκασης των υποθέσεων.
Όταν, όμως το θαύμα δεν μπορεί να συμβεί, τότε ο απεγνωσμένος προσπαθεί παντί τρόπω να το δημιουργήσει. Ακόμη και με αντιφάσεις, ακόμη και με ψέματα, ακόμη και με απόπειρα πρόσκαιρου θολώματος των νερών. Κανένα θαύμα,όμως, δεν έγινε ποτέ σε βάρος της αλήθειας και κανένας ένοχος δεν κατάφερε ποτέ με ψέματα, συκοφαντίες και λάσπη να σώσει τον εαυτό του. Όλοι το γνωρίζουν αυτό! Σύντομα θα το μάθουν και οι σκευωροί».
Κατερίνα Παπαβασιλείου
