Η Ακαδημία Αθηνών, εξέλεξε πριν από λίγες μέρες ως νέο μέλος της στην Έδρα της Γλωσσολογίας, τον Ομότιμο Καθηγητή Γλωσσολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και επίτιμο διδάκτορα της Γλωσσολογίας του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Χριστόφορο Χαραλαμπάκη.
Πρόκειται επί της ουσίας για μια ιστορική απόφαση, δεδομένου ότι η Έδρα της Γλωσσολογίας της Ακαδημίας παρέμενε κενή από το 1941, μετά τον θάνατο του “πατέρα” της ελληνικής γλωσσολογίας, Γεώργιου Χατζιδάκι.
Για αυτήν την πολύ σημαντική διάκριση, ο κ. Χαραλαμπάκης μίλησε στον Αθήνα 9.84 και μοιράστηκε με τον Γιώργο Αποστολίδη και με τους ακροατές του σταθμού της πόλης, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.
«Νιώθω μεγάλη συγκίνηση που μετά από τόσες δεκαετίες καταλαμβάνω αυτήν την Έδρα. Είναι κάτι που με φέρνει σε πλήρη αμηχανία γιατί αναλαμβάνω στους ώμους μου ένα βαρύ φορτίο και χρειάζεται μεγάλη προσοχή προκειμένου να μην απογοητεύσω την Ακαδημία η οποία, παρά τα λάθη του παρελθόντος, συγκεντρώνει την αριστεία του πνεύματος. Το να γίνει κάποιος ακαδημαϊκός είναι ύψιστη τιμή και τους ευχαριστώ που με επέλεξαν», ανέφερε.
Προερχόμενος από μια πολύτεκνη οικογένεια της Κρήτης, προτάσσει πάνω και πέρα από οποιαδήποτε επιτυχία και φιλοδοξία, την ταπεινότητα και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
«Οι πνευματικοί άνθρωποι δεν είναι άγιοι. Η υπέρμετρη προβολή κάνει πολλούς εξ αυτών αλαζόνες. Κλείνονται στον γυάλινο πύργο τους. Πολλοί μετέρχονται ποικίλους τρόπους -όχι πάντα αξιοπρεπείς- για να αναδειχτούν. Αρκετοί απογοητεύουν τον κόσμο. Κάποιοι, μεθυσμένοι από την επιτυχία και την υπερπροβολή, υπέρμετρα εγωπαθείς, δεν μπορούν να αποτελούν πρότυπα. Στόχος μου είναι να εξακολουθήσω να είμαι αυτό που ήμουν. Θεωρώ προνόμια του βίου μου ότι προέρχομαι από μια οικογένεια με οκτώ αδέρφια που ζήσαμε φτωχικά. Η κοινωνία μας είναι άνιση και αυτό είναι ένα ζήτημα που με απασχολούσε πάντα. Θεωρώ ότι έχουμε όλοι την υποχρέωση να δούμε συλλογικά την κοινωνία διότι μαστίζεται από πολλά προβλήματα και ορισμένοι συνάνθρωποί μας, είναι θύματα των κοινωνικών διακρίσεων», τόνισε.
Στη διάρκεια της μακράς πανεπιστημιακής του σταδιοδρομίας έχει ασχοληθεί επισταμένως με το γλωσσικό ζήτημα και την ποιότητα του ελληνικού λόγου με αποκορύφωμα του επιστημονικού του έργου τη σύνταξη και επιμέλεια του Χρηστικού Λεξικού της Νεοελληνικής Γλώσσας που του είχε αναθέσει, το 2003, η Ακαδημία Αθηνών.
«Την ελληνική γλώσσα δεν την ξέρει κανείς και δεν πρόκειται να την μάθει ποτέ. Όλοι κάνουμε λάθη και η Ακαδημία, με το Χρηστικό Λεξικό πέρασε ένα πολύ σημαντικό μήνυμα, ότι οι κανόνες που μαθαίναμε στο σχολείο έχουν σχετική αξία και πως μερικές φορές στεκόμαστε στους τύπους και χάνουμε την ουσία», υπογράμμισε.
