O Ολυμπιονίκης και παγκόσμιος πρωταθλητής Δημοσθένης Ταμπάκος έχει ξεχωρίσει όχι μόνο για την επιτυχημένη πορεία του στον αθλητισμό, αλλά και ως προσωπικότητα.
Με αφορμή την επιστολή 22 αθλητών και αθλητριών της ενόργανης γυμναστικής, μέσω της οποίας κατήγγειλαν κακοποιητικές συμπεριφορές με άσκηση σωματικής, λεκτικής και ψυχολογικής βίας, ακόμα και σεξουαλική παρενόχληση από παράγοντες και προπονητές, τοποθετήθηκε ξεκάθαρα στον Αθήνα 9.84 και στον Γιώργο Αποστολίδη, αξιώνοντας παρέμβαση της Δικαιοσύνης για τα όποια τυχόν αξιόποινα περιστατικά.
«Είναι πολύ λυπηρό να βιώνει κανείς τέτοιο πόνο» θα πει ένας άνθρωπος που είναι σε θέση να ξέρει καλά πόσο προσωπικό κεφάλαιο χρειάζεται να καταθέσει κανείς για να διακριθεί ανάμεσα σε καλύτερούς του. «Ο πρωταθλητισμός είναι μια σκληρή διαδικασία, με σκληρές προπονήσεις πολλών ωρών μέσα στο γυμναστήριο και σίγουρα δεν είναι για όλους, καθώς σταδιακά οι απαιτήσεις αυξάνονται και οδηγούν σε σωματική επιβάρυνση.
…Στον χώρο μας η λεκτική, σωματική ή ψυχολογική βία και πίεση είναι συχνό φαινόμενο στη διάρκεια των αγώνων. Πολλές φορές κάποιοι άνθρωποι εγκλωβίζονται σε μια κατάσταση και δεν είναι εύκολο να τη διαχειριστούν.
Εφόσον ακολουθούνται όλες οι επιστημονικές οδηγίες από τους ειδήμονες, οι αθλητές αποδέχονται ομαλά αυτή την πιεστική κατάσταση και μπορούν να ανταποκρίνονται σε βάθος χρόνου.»
Ωστόσο μιλά για μεμονωμένες περιπτώσεις, με την εμπειρία μιας τριακονταετούς διαδρομής στο χώρο της γυμναστικής.
Και δε διστάζει να κάνει λόγο και για περιστατικά βίας από πλευράς γονέων απέναντι τα ίδια τους τα παιδιά «όταν αυτά δεν πήγαν καλά και απέτυχαν να μπουν στην Εθνική Ομάδα.» Ακόμα και στο σχολείο, όπως λέει καταθέτοντας προσωπική εμπειρία από προηγούμενες εποχές, για να προσθέσει όμως πως κάτι τέτοιο συνιστά και αντιπαιδαγωγική και αντιεπιστημονική συμπεριφορά.
