2022-12-01
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των ΑμεΑ στις 3 Δεκεμβρίου, ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Στέλιος Κιμπουρόπουλος στέλνει μήνυμα ευαισθητοποίησης και αφύπνισης προς κάθε κατεύθυνση.
Επειδή ο ίδιος ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει να ζεις και να μετακινείσαι σε αφιλόξενες πόλεις, χωρίς ιδιαίτερη μέριμνα για τα άτομα που ανήκουν σε αυτή την κοινωνική ομάδα, έχει κατανοήσει πως το πρόβλημα δεν είναι οι άνθρωποι, αλλά η νοοτροπία. Μια αντίληψη που πρέπει επειγόντως να αλλάξει.
Στη συνομιλία του στον Αθήνα 984 με τον Γιάννη Παπαγεωργίου επισημαίνει πως έχουν γίνει βήματα σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά δεν επαρκούν. «Μένει να κάνουμε πολλά ακόμη» λέει, σημειώνοντας ότι η 3η Δεκεμβρίου που θεσπίστηκε το 1992 από τον ΟΗΕ ως ημέρα των ΑμεΑ, οφείλει να λειτουργεί ως τροχοδεικτικό για το που πρέπει να οδηγηθούμε ως κοινωνία.
«Δεν είναι μια γιορτή για ό,τι έχει επιτευχθεί μέχρι τώρα, υπενθυμίζει όλα όσα πρέπει να γίνουν. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο είναι αλήθεια, αλλά χρειάζονται ακόμη περισσότερα…. Κυρίως εκπαίδευση και ενημέρωση σχετικά με την προσβασιμότητα στην Υγεία και στην Εργασία. Είναι ζητήματα που θα έπρεπε να έχουν κατακτηθεί και να μην ζητούνται. Μόνον όταν τεθεί στον πυρήνα της εκπαίδευσης η αποδοχή της διαφορετικότητας, όποια μορφή κι αν έχει όχι αποκλειστικά η αναπηρία ή η βλάβη, τότε θα μπορούμε να κάνουμε λόγο για μια κοινωνία που τους έχει δεχθεί όλους. Είναι το σημαντικότερο βήμα. Επίσης, η συμμετοχικότητα, όχι η ενσωμάτωση, αλλά η ενοποίηση με την έννοια της κοινής λειτουργίας μέσα από τα διαφορετικά κομμάτια της κοινωνίας. Χωρίς αποκλεισμό. Η εξοικείωση είναι σωστό να αρχίζει από το νηπιαγωγείο και το δημοτικό. Στα σχολεία πρέπει συνυπάρχουν όλοι. Καθένας με το δικό του τρόπο.
Διαφορετικά, οι μελλοντικοί ενήλικες δεν θα πιστέψουν ποτέ πως υπάρχει δυνατότητα να ζούμε μαζί, συμπεριληπτικά….Έτσι, αργότερα κάθε επαγγελματίας, αν είναι γιατρός λόγου χάρη, θα είναι σε θέση να ξέρει ότι στο ιατρείο του θα πρέπει να τοποθετήσει ράμπα….Σε αυτό το χάος των αναγκών και των προσεγγίσεων ό,τι και να γίνει, ακόμα και σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι λίγο».
Πέρα από την ανάγκη να αλλάξει η κρατούσα αντίληψη απέναντι σε όλους όσοι χρησιμοποιούν αναπηρικά αμαξίδια, ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος τονίζει τη σημασία της προσβασιμότητας στα κτίρια και γενικά στο δημόσιο χώρο. Πρόβλημα που καταδυναστεύει όχι μόνο τους ίδιους τους ανθρώπους με ειδικές ικανότητες, αλλά και τα παιδιά ή άλλους συγγενείς συγγενείς που βοηθούν τους δικούς τους. Γονείς, παππούδες, μέλη της οικογένειας, ή και αρρώστους. Ποιος και με ποιο τρόπο στηρίζει άραγε εκείνους που νοιάζονται; «Η ράμπες είναι η λύση για την μετακίνηση στον αστικό ιστό, όχι τα σκαλιά» αναφέρει ενδεικτικά.
Χωρίς να χρειάζεται βέβαια να γίνει μνεία στην τριτοκοσμική εικόνα που παρουσιάζουν τα πεζοδρόμια-παγίδες, στις πόλεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, αξίζει να σημειωθεί ότι με τον νέο ΚΟΚ θα αυξηθεί κατά πολύ το ύψος του προστίμου για παράνομη στάθμευση σε όδευση τυφλών ή ράμπα ΑμεΑ.
Με τη διασφάλιση της εφαρμογής του να εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Τροχαίας και της Δημοτικής Αστυνομίας. Γιατί, το ζήτημα δεν είναι μόνο να αυστηροποιηθεί ο ΚΟΚ, αλλά και να εφαρμόζεται.
