Το συνολικό πλαίσιο και τις επιμέρους πτυχές της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, περιέγραψε ο Ομότιμος Καθηγητής στο Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, Χαράλαμπος Κασίμης, ο οποίος μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στους Αθηνά Κορλίρα και Γιάννη Παπαγεωργίου, έκανε λόγο για μια δύσκολη εξίσωση με πολλές μεταβλητές.
«Η ΚΑΠ έχει δύο βασικές καινοτομίες, το στοιχείο του περιβάλλοντος και του κλίματος και συνδέει τη χρηματοδότηση με τις επιδόσεις. Είναι μια νέα πολιτική η οποία δίνει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να σχεδιάσουν τα δικά τους βήματα στη βάση των κατευθύνσεων της ευρωπαϊκής αγροτικής πολιτικής και να πορευτούν με βάση το εθνικό στρατηγικό τους σχέδιο το οποίο θα σέβεται τους κανόνες και τη φιλοσοφία της ευρωπαϊκής αγροτικής πολιτικής. Η χώρα μας υπέβαλε το στρατηγικό της σχέδιο, έγιναν σε πρώτη φάση αρκετές παρατηρήσεις επί αυτού και από 1/1/023, εφαρμόζουμε αυτή τη νέα πολιτική.
Όμως, μεσολάβησε η ουκρανική κρίση που έχει επηρεάσει σημαντικά το κόστος της ενέργειας και της παραγωγής και δυσχεραίνει τη βιωσιμότητα των ευρωπαίων αγροτών καθώς και τη γεωπολιτική της αγροδιατροφής και τις ευρωπαϊκές αγορές, αναδεικνύοντας παράλληλα το ζήτημα της επισιτιστικής ασφάλειας της Ευρώπης», ανέφερε, αρχικά.
Ο κ. Κασίμης, εκτίμησε ότι «το 2024 θα είναι μια χαμένη χρονιά» καθώς -όπως εξήγησε- «βασικοί άξονες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής όπως ο κανονισμός για τη βιωσιμότητα των αγροδιατροφικών συστημάτων, τη χρήση των φυτοφαρμάκων και την ευζωία των ζώων έχουν ανασταλεί» , με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν χρονικά για να ολοκληρωθεί η νομοθετική διαδικασία προκειμένου να μπορέσουν να εφαρμοστούν εντός του τρέχοντος έτους.
«Την ίδια στιγμή, δημιουργούνται επιπλέον πισωγυρίσματα υπό την απειλή μιας ενδεχόμενης ενίσχυσης της ακροδεξιάς στις Ευρωεκλογές», πρόσθεσε, επισημαίνοντας ότι αυτή τη στιγμή, το πρόβλημα της ευρωπαϊκής αγροτικής πολιτικής έγκειται στην ύπαρξη αντιτιθέμενων συμφερόντων που δημιουργούν το απόλυτο αδιέξοδο.
«Χρειάζεται μια συνολικότερη επανεξέταση των στρατηγικών στόχων της αγροτικής πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ευελπιστώ ότι η πρωτοβουλία της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την έναρξη ενός στρατηγικού διαλόγου για το μέλλον της γεωργίας στην Ευρώπη μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά προς την κατεύθυνση της επαναξιολόγησης και του ανασχεδιασμού της πολιτικής που ακολουθείται», εκτίμησε.
Κλείνοντας, συμπλήρωσε: «Ο γόρδιος δεσμός που έχει δημιουργηθεί δε λύνεται με μπαλώματα. Απαιτείται ένας σοβαρός στρατηγικός ανασχεδιασμός της πολιτικής της ΕΕ. Πρέπει η Ευρώπη να επικεντρωθεί στο πως θα μπορέσει να προστατεύσει το περιβάλλον, να στηρίξει τον παραγωγό χωρίς σοβαρές απώλειες στην παραγωγικότητά του ή στο γεωργικό του εισόδημα και να διασφαλίσει την επισιτιστική της ασφάλεια, δίχως να χωρίς να χάσει το συγκριτικό της πλεονέκτημα, μιας μεγάλης δύναμης παραγωγής αγροτικών προϊόντων και εξαγωγών».
