Λίγες ώρες πριν από την αποψινή παρουσίαση των προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την εργασία, μετά και το εργασιακό νομοσχέδιο που ψήφισε η κυβέρνηση, η βουλευτής και τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στους Γιάννη Λαυράνο και Νίκο Καρούτζο έδωσε το στίγμα των θέσεων της παράταξής της.
«Είμαστε συνεπείς σε αυτό που είχαμε πει στην Βουλή, ότι δεσμευόμαστε να καταργήσουμε το νόμο Χατζηδάκη και ταυτόχρονα να φέρουμε μια εναλλακτική και σύγχρονη πρόταση για τον τομέα της εργασίας, στο πλαίσιο που ισχύει συνολικά στην Ευρώπη, δηλαδή στήριξη των μισθών, της συλλογικής διαπραγμάτευσης, των συνδικαλιστικών ελευθεριών που έχουν πληγεί καθώς και ζητήματα που έχουν να κάνουν με την καλύτερη εποπτεία της παραβατικότητας στο χώρο της εργασίας».
Η κ. Ξενογιαννακοπούλου, έκανε λόγο για ραγδαία απορρύθμιση στην εγχώρια αγορά εργασίας, τονίζοντας ότι «το ζήτημα της ατομικής σύμβασης για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας είναι βασικό και θεμελιώδες γιατί έρχεται να υπονομεύσει τις συλλογικές συμβάσεις».
Πρόσθεσε δε ότι «η κυβέρνηση Μητσοτάκη, από τον Οκτώβριο του 2019, λίγο μετά τις εκλογές, αποδυνάμωσε το πλαίσιο των συλλογικών συμβάσεων. Το δεύτερο μνημόνιο, το 2012, στην ουσία τις αδρανοποίησε. Τον Αύγουστο του 2018, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε τις συλλογικές συμβάσεις και ανακοίνωσε την αύξηση του κατώτατου μισθού. Όμως, όταν εξελέγη η κυβέρνηση Μητσοτάκη τον Ιούλιο του 2019, απελευθέρωσε τις απολύσεις και τη συλλογική διαπραγμάτευση».
Επίσης, ανέφερε ότι επί ΣΥΡΙΖΑ σημειώθηκε κατακόρυφη πτώση της ανεργίας κατά δέκα μονάδες.
«Το 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε ανεργία σε ποσοστό 27% και το 2019 παρέδωσε ανεργία σε ποσοστό 17% ».
Εν συνεχεία, επισήμανε: «Ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κ. Τσακλόγλου, αναγκάστηκε να ομολογήσει αυτό που επί μήνες εμείς υποστηρίζουμε, δηλαδή ότι το νέο ασφαλιστικό θα έχει τεράστιο κόστος στον κρατικό προϋπολογισμό ύψους 56 δισ. το οποίο θα κληθούν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι. Η έκθεση Ρομπόλη δείχνει ότι αυτή η μετάβαση στο νέο ασφαλιστικό θα έχει επιβάρυνση 48% στο δημόσιο χρέος».
Και κατέληξε: «Μετά το ’81, πολλές εκ των ευρωπαϊκών χωρών όπως η Δανία επέλεξαν το κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Από το 2000 και μετά οι δεκαοκτώ εξ’ αυτών επέστρεψαν στο διανεμητικό σύστημα που έχουμε και εμείς γιατί είδαν ότι αντιμετώπιζαν πρόβλημα με τις επικουρικές συντάξεις και τεράστιο κόστος μετάβασης και διαχείρισης. Ας δούμε τη διεθνή εμπειρία. Τα παρωχημένα και αποτυχημένα μοντέλα δεν είναι αυτό που χρειάζεται σήμερα η χώρα».
