Λίγες μέρες μετά την έναρξη της Επανάστασης, ο Φωτάκος ονομάστηκε κατά τον ίδιο υπασπιστής του Γέρου του Μοριά.
Στις 16 Απριλίου 1821, οι οπλαρχηγοί της Πελοποννήσου μετακινήθηκαν προς το Βαλτέτσι. Είχε προηγηθεί καταμέτρηση των δυνάμεων των Επαναστατών, οι οποίοι ανέρχονταν περί τους 2.500.
Σε αυτή όμως την καταμέτρηση: «εναντιώθηκαν οι απλοί Μανιάται στρατιώται», * δεν δέχονταν να καταμετρηθούν γιατί το θεωρούσαν γρουσουζιά. Στο τέλος αναγκάσθηκαν να το υποστούν, όταν ο Κολοκοτρώνης τους απείλησε ότι δεν θα λάβουν τα αναγκαία εφόδια που δικαιούνταν.
Μια περίπου εβδομάδα μετά, οι Τούρκοι της Τρίπολης πραγματοποίησαν έξοδο με δύναμη 9.000 ανδρών, πεζών και ιππέων και χτύπησαν το στρατόπεδο του Βαλτετσίου.
Ήταν τότε που οι Μανιάτες θεώρησαν ότι το γεγονός αυτό ήταν απότοκο της καταμέτρησης που τους είχε επιβάλλει ο Κολοκοτρώνης: «Εγόγγισαν οι Μανιάται κατά του Κολοκοτρώνη και έλεγαν ότι εξαιτίας όπου εμετρήθησαν τους εμάγευσαν οι Τούρκοι και ως εκ τούτου δεν στάθηκαν για πόλεμο». **
Οι ερμηνείες της κακοτυχίας διαμορφώνουν μέρος της κοσμολογίας μιας κοινωνίας. ***
Πηγές: * Φωτάκος Απομνημονεύματα ,σελ. 44
**Φωτάκος Απομνημονεύματα , σελ. 44-45
*** Hendry. J , «Οι κόσμοι που μοιραζόμαστε», μετάφραση: X. Μεντζαλίρα (εκδ. Κριτική, Αθήνα 2001), σελ. 269
Κείμενα: Παύλος Κουτουζής
Εκφώνηση: Άννα Μπάστα
